இந்து மதம் ஒரு தொன்மையான மதம், அது தர்மத்தின் கொள்கைகளைப் பின்பற்றுகிறது, மற்றும் நமக்கு நல்ல தத்துவங்களை கற்பிக்கிறது. இந்து மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் குடும்ப விழாக்களை மிகவும் மகிழ்ச்சியுடனும் உற்சாகத்துடனும் கொண்டாடுவார்கள், மேலும் அவர்கள் திருமணம், பிறந்த நாள், உபநயனம், சீமந்தம், புண்ணியாஜலம் போன்ற குடும்ப விழாக்களுக்கு தங்கள் அண்டை வீட்டார், நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களை அழைப்பார்கள்.

பண்டைய காலத்தில், பெரும்பாலான மக்கள் கூட்டுக் குடும்பங்களில் வாழ்ந்தனர், மேலும் குடும்ப விழாக்கள் மிகவும் எளிதாக நடந்தன, ஏனெனில் குடும்பங்களில் உள்ள வயதானவர்கள் பெரும்பாலும் விழாக்களில் ஆர்வத்துடன் பங்கேற்பார்கள். ஆனால், இப்போதெல்லாம் திருமணமான தம்பதிகளில் பெரும்பாலானோர் வெளிநாடுகளில் வசிக்கிறார்கள், வேலை நிமித்தமாக வெவ்வேறு இடங்களில் தங்கியுள்ளனர். பெரும்பாலான குடும்பங்கள் இணையம் மற்றும் மொபைல் போன்கள் மூலம் மட்டுமே தகவல்களைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன.

இன்றைய தலைமுறையில் வாழும் மக்களை நாம் குறை சொல்ல முடியாது, ஏனென்றால் அவர்களின் நிலைமை அப்படி உள்ளது! ஆனால், அவர்களின் சொந்த ஊருக்கு அருகிலேயே வேலை கிடைத்தால், பெற்றோர் மற்றும் உறவினர்களுடன் அதிக நேரம் செலவழித்து, குடும்ப விழாக்களை மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாடலாம்.

பண்டைய காலத்தில், நவீன வசதிகள் இல்லை. சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு, மின்சார வசதியும் இல்லை, பெரிய தொழில்களும் போக்குவரத்து வசதிகளும் இல்லை. ஆனால் பசுமையான விவசாய நிலங்களில் தங்கள் கடின உழைப்பின் காரணமாகவும், “இயற்கையின்” அழகை அனுபவித்ததன் மூலமும் மக்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தனர்.

பெரும்பாலான மக்கள் கடுமையான நோய்களால் பாதிக்கப்படவில்லை, மேலும் தற்கொலை மரணங்கள் மிகக் குறைவு. மன உளைச்சலோ, டென்ஷனோ இல்லாமல், ஒவ்வொருவரும் கடினமாக உழைத்து தங்கள் வாழ்க்கையை சந்தோஷமாக வாழ்ந்தனர்.

ஆனால், இப்போது, நிலைமை மாறிவிட்டன, இப்போதெல்லாம் நாம் ஒரு அழுத்தமான சூழ்நிலையில் வாழ்கிறோம், இப்போது, நாம் பெற்றோருடன் பேசுவதற்கும், நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களுடன் செலவிடுவதற்கும் கூட போதுமான நேரம் கிடைப்பதில்லை. இதனால், குடும்ப விழாக்களை சிறப்பாக கொண்டாடுவதில் நமக்கு அவ்வளவு ஆர்வம் இருப்பதில்லை. ஆனால் உற்றார், உறவினர்களின் இருப்பிடங்களுக்குச் செல்லவும், நண்பர்கள், அக்கம் பக்கத்தினரை அழைத்து குடும்ப விழாக்களை சிறப்பாகச் செய்யவும் சிறிது நேரம் ஒதுக்குவது அவசியம்.

பக்திப் பாடல்கள் என்பது தேவர்களின் புனிதத்தைப் போற்றும் வகையில் மகான்களும் கவிஞர்களும் இயற்றிய தெய்வீகக் கவிதைகளின் வரிகள் ஆகும். பண்டைய முனிவர்கள், மகான்கள், வர்கரிகள், வீரசைவ லிங்காயத்துகள் மற்றும் பாண்டுரங்கனின் பக்தர்களின் வாழ்க்கையில் பக்தி பாடல்கள் ஒரு பகுதியாகும்.

இந்து பக்தர்களைத் தவிர, பக்தி பாடல்கள் கிறிஸ்தவர்கள், முஸ்லிம்கள் மற்றும் பிற மதத்தினராலும் பாடப்படுகின்றன. பக்திப் பாடல்கள், பஜனை, கீர்த்தனை என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. சிறந்த பாடகரும் இசைக்கலைஞருமான தான்சேன், மன்னர் அக்பரின் அரசவையில் இந்து கடவுள்கள் குறித்து நிறைய பக்தி பாடல்களைப் பாடியுள்ளார்.

புரந்தரதாசர், ராகவேந்திர தீர்த்தர், கனகதாசர் போன்ற கன்னட துறவிகள் கிருஷ்ணரைப் பற்றி நிறைய பக்திப் பாடல்களை இயற்றி கோவில்களில் பாடியுள்ளனர். சிறந்த கர்னாடகப் பாடகரும், இசைக் கலைஞருமான திருவையாறு தியாகராஜர், ராமரைப் பற்றி நிறைய பக்திப் பாடல்களைப் பாடியுள்ளார். இதேபோல் முத்துசாமி தீட்சிதரும், சியாமா சாஸ்திரியும் இந்து கடவுள்கள் குறித்து நிறைய பக்திப் பாடல்களைப் பாடியுள்ளனர்.

துக்காராம், முக்தாபாய், கோரா கும்பர், சக்குபாய் போன்ற சிறந்த பாண்டுரங்க பக்தர்கள் பாண்டுரங்கப் பெருமானைப் பாடுவதிலும் துதிப்பதிலும் தங்கள் வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தனர். மீராபாய் பகவான் கிருஷ்ணர் மீது சிறந்த பாடல்களைப் பாடியதன் மூலமும், அவர் மீது கொண்ட உண்மையான பக்தியின் காரணமாகவும் அவருடன் ஐக்கியமானார், அதேபோல், சிறந்த கற்பு நெறியும், பக்தியும், கொண்ட புனிதமான பெண் துறவியுமான அக்கமகாதேவி, சிவபெருமான் மீது மிகுந்த பக்தி காட்டியதற்காக புனித கைலாசமான சிவபெருமானின் இருப்பிடத்தை அடைந்தார். அதுபோலவே ஏராளமான பெண், ஆண் மகான்கள் எல்லாம் வல்ல இறைவன் மீது கொண்ட தன்னலமற்ற பக்தியால் தெய்வீக உலகங்களை அடைந்துள்ளனர்.

தற்போதைய உலகில், மேற்கத்திய இசையைக் கேட்பதில் பெரும்பாலான மக்கள் ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள், அதைக் கேட்பதன் மூலம், அவர்கள் தங்கள் பிரச்சினைகளை மறந்து விடுகிறார்கள் என்று கூறுகிறார்கள். மேற்கத்திய இசையைக் கேட்பது தவறல்ல, ஆனால் அதே நேரத்தில், கடவுள் மீது பக்தி பாடல்களைப் பாடிக் கேட்பதன் மூலம் சிறிது நேரம் ஒதுக்க வேண்டும். அவரது தெய்வீக அழகைக் காணவும், அவரது தெய்வீகப் பாடல்களைக் கேட்கவும், அவரது மகிமைகளைப் போற்றவும், அவரைப் பற்றி பாடல்களைப் பாடவும் கடவுள் நமக்கு கண்கள், காதுகள் மற்றும் வாயைக் கொடுத்துள்ளார்.

மற்றவர்களிடம் தேவையில்லாத விஷயங்களைப் பேசுவதால் நம் வாழ்க்கையில் எந்தப் பயனும் ஏற்படாது. அதேசமயம் பஜனை செய்வதும், தெய்வீக இசையைக் கேட்பதும் மிகுந்த மனநிறைவையும் மன உறுதியையும் தரும்.

சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு, மின்சாரம், தொலைக்காட்சி, மொபைல் போன்கள், கணினி மற்றும் இசை அமைப்புகள் போன்ற நவீன வசதிகள் இல்லை. ஆனால் அப்போதும் மக்கள் இறைவனின் தெய்வீக சொற்பொழிவுகளைக் கேட்பதன் மூலமும், கோவில்களுக்குச் செல்வதன் மூலமும், தங்கள் குழந்தைகளுக்கு தெய்வீகக் கதைகளைச் சொல்வதன் மூலமும் தங்கள் உண்மையான பக்தியைக் காட்டினார்கள். ஆனால், இப்போதெல்லாம், நவீன வசதிகள் ஏராளமாக இருந்தாலும், அதை சரியாக பயன்படுத்துவதில்லை. சினிமா தியேட்டர்கள், பூங்காக்களுக்குச் சென்று, தொலைக்காட்சியில் சீரியல்களைப் பார்ப்பது, கேம்ஸ் விளையாடுவது, மொபைல் போனில் சினிமா வீடியோக்களைப் பார்ப்பது போன்றவற்றின் மூலம் மன நிம்மதியைப் பெற முயற்சிக்கிறோம். எனவே, யூடியூபில் நிறைய தெய்வீக சொற்பொழிவுகள் மற்றும் பக்தி பாடல்களைக் கேட்பதன் மூலமும், கோவில்களுக்குச் செல்வதன் மூலமும், கிருஷ்ணரைப் பற்றிய பாடல்களைப் பாடுவதன் மூலமும், அவரது மகிமைகளைப் புகழ்வதன் மூலமும், அவரது அற்புதமான லீலைகள் மற்றும் அவரது குழந்தை பருவ நாடகங்களைப் பற்றிப் பேசுவதன் மூலமும் நம்மை மாற்றிக் கொள்வோம்!

பொதுவாக இந்துக்களின் வீடுகளில் பூஜை அறையும், சில வீடுகளில் பூஜைக்கு தனி அறையும், சில வீடுகளில் சிறிய அலமாரி அல்லது அலமாரி பூஜை அறையாகவும் பயன்படுத்தப்படும். இந்து பக்தர்களுக்கு பூஜை அறைகள் அவசியம், ஏனெனில் அவர்கள் பூஜை மற்றும் அபிஷேகம் செய்யலாம், மற்றும் தெய்வங்களுக்கு புனித பிரசாதத்தை வழங்க முடியும். அவர்களின் பூஜை அறையில், அவர்கள் தியானம் செய்யலாம், மேலும் ஸ்லோகங்களை உச்சரிக்கலாம், இதனால் அவர்களின் மனம் பரிசுத்தமாகும்.

பக்தர்கள் தினமும் கோவில்களுக்குச் செல்வது சாத்தியமில்லை, அவர்களுக்கு பூஜை அறை ஒரு கோவிலாக செயல்படுகிறது, மேலும் கோவிலில் வழிபடுவது போன்ற சிறந்த உணர்வைத் தருகிறது. பண்டைய காலங்களில், பெரும்பாலான மக்கள் தங்கள் சொந்த வீடுகளைக் கொண்டிருப்பார்கள், மேலும் அது ஒரு பெரிய அளவிலான ஒன்றாக இருக்கும். தெய்வங்களுக்கு பூஜை செய்ய ஒரு பெரிய அறையை ஒதுக்குவார்கள், பண்டிகை நாட்களில், குடும்ப உறுப்பினர்கள் தங்கள் அண்டை வீட்டாரின் குழந்தைகளை அழைப்பார்கள், பூஜை செய்த பிறகு, அவர்கள் குழந்தைகளுக்கு தெய்வீக பிரசாதத்தை வழங்குவார்கள்.

இப்போதெல்லாம், பெரும்பாலான இந்துக்கள் அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளில் வசிக்கிறார்கள், எனவே அவர்கள் தங்கள் வீடுகளில் பூஜை செய்ய தனி அறையை ஒதுக்குவதில் சிரமப்படுகிறார்கள். அவர்கள் ஒரு அலமாரியையோ அல்லது அலமாரியையோ பூஜை அறையாக மாற்றி, அந்த இடத்தில் குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான தெய்வங்களை மட்டுமே வைப்பார்கள். பழங்காலத்தில், நவராத்திரி பண்டிகை நாட்களில், மக்கள் தங்கள் பூஜை அறையில் நிறைய கொலு பொம்மைகளை வைத்திருப்பார்கள், தங்கள் வீட்டிற்கு அதிக எண்ணிக்கையிலான விருந்தினர்களை அழைப்பார்கள், மேலும் அவர்களுக்கு பல்வேறு வகையான சுண்டல் பிரசாதத்தை வழங்குவார்கள்.

ஆனால் இப்போதெல்லாம், பெரும்பாலான இந்துக்கள் கொலு பொம்மைகளை தங்கள் வீடுகளில் வைக்க ஆர்வம் காட்டுவதில்லை, அவர்களுக்கு போதுமான நேரம் கிடைப்பதில்லை, அத்துடன் அவர்களின் இயந்திரதனமாக வேலைகள் காரணமாக, அவர்கள் இதுபோன்ற அனைத்தையும் தங்கள் வீடுகளில் வைத்திருப்பதில் ஆர்வத்தை இழந்து வருகின்றனர். இப்போதெல்லாம் ஆண்களும், பெண்களும் வேலைக்குச் செல்வதால், கொலு பொம்மைகளை வீடுகளில் வைத்துக்கொள்ள சிரமப்படுகின்றனர்.மேலும், அருகில் உள்ள கடைகளில் சுண்டல் பிரசாதத்தை வாங்கி, தெய்வங்களுக்கு படைத்து வருகின்றனர்.

குலதேவர் அல்லது குலதேவி என்றும் அழைக்கப்படும் குலதெய்வம், தங்கள் உண்மையான பக்தர்களின் வாழ்க்கையை வளப்படுத்துவார்கள், மேலும் அவர்களின் வாழ்க்கையில் அனைத்து வகையான நன்மைகளையும் வழங்குவார்கள். குலதெய்வம் என்பது நமது இஷ்ட தெய்வம், காவல் தெய்வம், கிராம தேவதை ஆகியவற்றிலிருந்து வேறுபட்டது.

வெள்ளம், பூகம்பம், புயல் மற்றும் பிற இயற்கை சீற்றங்களிலிருந்து தங்கள் பக்தர்களின் முழு குடும்பத்தையும் குலதெய்வம் காப்பாற்றும். குலதெய்வ தெய்வம் ஆண் அல்லது பெண்ணாக இருக்கலாம், குலதெய்வம் கோவிலுக்கு, குறிப்பாக திருவிழா நாட்களில், வருடத்திற்கு ஒரு முறையாவது சென்று குலதெய்வத்தின் அருளைப் பெறுவார்கள்.

குலதெய்வங்கள் இந்து மதத்தைச் சேர்ந்த மக்களால் வணங்கப்படுகின்றன. வடஇந்தியாவில், குலதெய்வங்கள் மாதா பார்வதி மற்றும் சிவபெருமானின் அவதாரங்களாக வணங்கப்படுகின்றன, மேலும் தெய்வங்கள் வெவ்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்படுகின்றன. பாம்புக்கடவுள்களையும், குலதெய்வமாக சில பிரிவினர் வழிபடுகின்றனர். வெங்கடேஸ்வரரை பெரும்பாலான தெலுங்கு சமூக மக்களாலும், மத்வ சமூக மக்களாலும் குலதெய்வமாக வழிபடுகின்றனர், மேலும் மத்வர்கள், குரு ராகவேந்திரரை தங்கள் அடுத்த குலதெய்வமாக கருதி அவரை தங்கள் புனித குருவாக வணங்குகின்றனர்.

கேரளாவில், ஐயப்பன், மாதா பகவதி மற்றும் குருவாயூரப்பன் ஆகியோரை பெரும்பாலான இந்து மலையாளிகள் தங்கள் இஷ்ட தெய்வமாக வணங்குகின்றனர். ஆந்திராவில், மாதா கன்யகாபரமேஸ்வரி மற்றும் கனக துர்கம்மா ஆகியோர், பக்தர்களால் அவர்களின் இஷ்ட தெய்வங்களாகவும், தெலுங்கு மக்களில் சில பிரிவினருக்கு, அவர்கள் தங்கள் குல தேவதைகளாகவும் வணங்கப்படுகிறார்கள்.

தமிழ்நாட்டில் காமாட்சி, ரேணுகாம்பா, அங்காள பரமேஸ்வரி, அய்யனார், முனீஸ்வரன், முருகன் ஆகியோர் பெரும்பாலான இந்துக்களின் குலதெய்வங்களாக உள்ளனர். நம் பெற்றோருக்கும், தாத்தா பாட்டிக்கும் மரியாதை கொடுப்பது போல, நம் குலதெய்வத்திற்கு அதிக மரியாதை கொடுக்க வேண்டும்; நம் குலதெய்வத்திற்கு அடிக்கடி அபிஷேகம் செய்ய வேண்டும்.

எழுதியவர்: ரா. ஹரிசங்கர்